foto: Louis Radstaak
'Tokke Wekke' heet het café dat in een weiland staat. Er is een uitbouw bedacht en daaronder staat een bankstel. Aan de zijkant een paal waar een lichtgevende ster aan vastzit. Het kan zijn dat de indrinkers na het laatste glas tegen de barman roepen: 'Tot volgende week! (Tokke Wekke)'. Hier zijn we in de buurt van Beltrum, een kleine katholieke plaats in deze streek. In het centrum staan een grote neogothische kerk en een gemaal van de voormalige melkfabriek. Voor vijftig cent in de automaat gaat het apparaat opnieuw lopen in gebouw 'De Olifant'. Aan de overkant is café Dute, voor mij een merkwaardige achternaam, het klinkt als Engels. We zitten binnen en drinken een warme chocola, kijken naar de bokbieremblemen en bewonderen die waar een bokkenkop vermengd is met het schuim. De Harmonie van Beltrum zit in tenue wat te drinken, op de biljarttafel staan grote rechauds op een zeil en iemand aan de bar heeft het over een potje slaan ('houwen') op een onbekend gezicht. De waard is erg paars en rommelt wat aan de verlichting. Wij staan op en maken plaats voor een gezelschap jongeren dat aan de tafel gaat zitten. Buiten kijken we naar een sculptuur van Jan van Ijzendoorn, een cirkel van padden en hazen onder een oud paar kastanjebomen. Vreemd om een werk van hem hier tegen te komen, dit is wel de laatste plek om iets te tonen. Of zit de waard van café Radstaak er naast: is dit de plek waar alles begint, met de zegeningen van de heilige Gerardus van Majella?
