BMW in lijn

Deze BMW motorfiets siert een bedrijf in Vorden. De motor is gemaakt in contouren, in plaatstaal. Het zou een R 60/2 kunnen zijn, maar geheel zeker weten we dat niet. Wel echt is het plaatje op de tank. De waard onderzocht deze zaak en komt met de volgende informatie:

    Ik, Theo Terwel, houd mij al ongeveer vijfendertig jaar bezig met mijn hobby, het restaureren van BMW-motorfietsen. Het spuiten en biezen van deze motorfietsen deed ik zelf, omdat ik werkzaam was als spuiter/plaatwerker in de autoschadeherstelbranche. Sinds ongeveer 31 jaar heb ik zelfstandig een autoschadeherstelbedrijf. De afgelopen negen jaar bleek mij dat er grote vraag was naar het spuiten en biezen van motorfietsen. Sinds die tijd heb ik mij gespecialiseerd in het spuiten en biezen van met name BMW-motorfietsen. Onze huidige klanten komen uit Nederland en zelfs ver daarbuiten. Samen met twee enthousiaste medewerkers probeer ik motorfietsonderdelen (zoals tanks, spatborden e.d.) in een zo origineel mogelijke staat te spuiten en te biezen. Met origineel bedoelen we onder andere dat het merendeel van de metallickleuren die we spuiten origineel BMW lak is. Biezen gebeurt met een penseel en daarvoor wordt originele bieslak gebruikt. Veel kijkplezier bij het bekijken van onze site!

Appledeck

    Is dit een wat geplette Buckminster Fuller bol? Daaraan doet hij een beetje denken met die driehoeksframes. En wat doet dat net zichtbare groene blaadje daar bovenop? Het staat bij het NS station in Alphen aan den Rijn en fungeert als fietsenopslag. Het leven als staal en spaken binnen een Apple behuizing is goed...
    “In mijn stad, Alphen aan den Rijn, is een speciale structuur gebouwd voor de fietsen bij het station, het wordt de “Fiets Appel’ genoemd en is een parkeerplaats voor 970 fietsen. Het is een mooi ontwerp, maar toen mijn fiets gestolen werd uit de Appel (ik had hem dubbel op slot gezet) zet ik mijn nieuwe fiets hier niet meer neer en gebruik ik de bewaakte parkeerplek,” aldus een teleurgestelde bezoeker.
    Iemand anders zei: “Kijk naar al die lamzakken die hun fiets naast de
trappen smijten en op de scooterplek. Wat maakt deze mensen zo anarchistisch?
Is het zo moeilijk een verdieping hoger te gaan en hem fatsoenlijk te parkeren?”

Verzamelingswoede

    Op een warme dag reed de eigenaar van Café Radstaak door een straatje in een stil dorp. Plotseling zag hij in het voorbijgaan twee brommers staan in een tuin met alleen maar netjes geharkte steenslag. Hij herkende zijn eerste brommer, een Berini M21, maar dan zonder ketting en met platte banden.
De eigenaar nodigde hem uit om de rest van zijn verzameling te bekijken, het was duidelijk: hij groeide eruit en die twee aan de straat moesten weg...
    Het model van Berini vervoerde de toen jonge waard twee seizoenen door de plattelandsdreven en werd daarna ingeruild voor een Sparta met drie versnellingen, die eindigde in Doetinchem. De Berini was een snelheidsmonster te noemen, met wind in de rug haalde hij wel 50 kilometer per uur. Hij kwam langzaam op gang, maar eenmaal op snelheid gaf hij, zoals dat heet, ‘iedereen het nakijken’. Destijds kon je met die snelheid nog blootshoofds, zodat de wind door je haren zoefde, terwijl je ‘s nachts reed, terug van je loonwerk op de binder van de neef van je vader, die doorhaalde tot in de late uurtjes.

Gelselaar

Hier is de Morsige Waard te zien op zijn Eicher, terwijl hij afslaat naar het Café Florijn in Gelselaar, ook wel 'Ganzendarp' genoemd. Hij liet zich het bier goed smaken en dacht na over het dorp. Iemand wist hem te vertellen dat er ooit een café had gezeten in het bouwvallige 'Café De Weerd' tegenover de kerk en dat de eigenaar zich had laten uitkopen door de gemeente en het daarna nog eens had gedaan met de boerderij tegenover hem waar hij was gaan wonen. Toen die gemeente daar wilde bouwen kon dat niet, vanwege de zogeheten 'stankcirkels' van andere bedrijven. En zo zat de gemeente Berkelland met een dubbele bittere pil, want niemand wil wonen op deze plekken...

Vogelveer

    Op zijn dwaaltocht door de dreven rond Enschede stopte de oude waard zijn Kreidler Florett bij het Rijksmuseum Twenthe. Binnen bekeek hij de voorstellingen van ‘Metamorphosen, Ovidius en de hedendaagse kunst’. Hij stond een tijdlang stil bij een bewegend object met een grote vogelveer erin. Het maakte ook geluid, hij verstond iets als “when you first meet”
    Eigenlijk vond hij het thuishoren in het kanaal, zo bij de Dochterensebrug, tegenover voorheen Café Radstaak, met een boodschap uit het verleden: “When you first meet”. Bij de brug hadden de vogels andere zorgen, zoals hoe kom ik vandaag weer aan mijn eten in deze buurt met weinig bomen.
Ook was er weinig elektrische ondersteuning zoals bij die installatie in het museum. De vogels zouden het zelf op moeten lossen en daar zag het ook wel naar uit, ze gingen gewoon hun gang en aasden op restanten die de waard had weggesmeten: stukjes pannenkoek, ouwe frietjes, sneden oud roggebrood en andere eetbare zaken. Zolang het Café Radstaak nog in bedrijf was, hadden ze niet te klagen.

Trottoirpoëzie

    Op een trottoir bij het station in Deventer stond deze informatie.
Ik ontcijfer: 168 rond, 250 rond, W is vermoedelijk water van 150 rond, van KPN zitten er 3 x (kabels?) in de grond.
    Maar het kan ook de poëzie zijn van een nieuwe dichter... HDG is de afkorting van Het Drents Genootschap, benieuwd wie zich daarachter verbergt. Het is Egbert Hovenkamp II, de ex-stadsdichter van Assen, die hier zijn gedicht “Masman” toont op een kruising in Assen, een ode aan Jan Masman, ex-burgemeester van die stad.

Cremer in Enschede

Jan Cremer op de gevel van het Balengebouw te Enschede. Zijn ogen zijn met lichtgevende stukjes kauwgum dichtgeplakt, hij kijkt nog dreigender vanachter het stuur van de Harley Davidson.

Het museum dat zijn naam zou krijgen werd nooit geopend...